ORAN ile başlayan kelimeler

Bazı ORAN ile başlayan kelimelerin anlamları

ORANLAYABİLMEK

• Oranlama ihtimali veya imkânı bulunmak

ORANLAYABİLME

• Oranlayabilmek işi

ORANTILANMAK

• Orantılı olarak düşünülmek

ORANTISIZLIK

• Orantısız olma durumu

ORANTILAMAK

• Orantılı olarak düşünmek veya değerlendirmek

ORANTILANMA

• Orantılanmak işi veya durumu

ORANTILILIK

• Orantılı olma durumu

ORANSIZLIK

• Oransız olma durumu, nispetsizlik

ORANTILAMA

• Orantılamak işi veya durumu

ORANGUTAN

• Maymunlar takımının Sumatra ve Borneo’da yaşayan, kahverengi kıllı, sivri başlı, küçük kulaklı, kalın dudaklı bir memeli türü.

ORANLAMAK

• Ölçmek, hesaplamak, hesap etmek
• Akıl yoluyla gerçeğe yakın olduğuna inanılarak hüküm vermek, tahmin etmek
• Karşılaştırmak, kıyaslamak
• Eşit tutmak

ORANLILIK

• Oranlı olma durumu

ORANTISIZ

• Orantısı olmayan

ORANLAMA

• Oranlamak işi, tahmin, kıyas

ORANTILI

• Aralarında orantı bulunan, mütenasip
• Bir orantıyla ilgili olan
• Bir niceliğin iki, üç, ... kez çoğalması veya azalması, başka bir niceliğin o nispette çoğalmasını veya azalmasını gerekli kılarsa `bu iki nicelik birbiriyle orantılıdır` denir

ORANSIZ

• Kendinde oran bulunmayan, nispetsiz

ORANCA

• Oran bakımından, orana göre

ORANLA

• Herhangi bir şeye göre, herhangi bir şeyle kıyaslayarak, nispeten

ORANLI

• Kendinde oran bulunan, nispetli, mütenasip, mütevazin

ORANTI

• Bir şeyi oluşturan parçaların kendi aralarında ve parçalarla bütün arasında bulunan uygunluk, oran, orantı, tenasüp
• Birincinin ikinciye oranı, üçüncünün dördüncüye oranına eşit olan dört terim arasındaki bağıntı, orta